Duizenden papaverzaadjes in de hand
We laten ze los
Ze zullen gaan groeien, overal
Het wordt een heel klaprozenbos
Als elk zaadje spreken kon
Vertelde het jou over mijn oneindige liefde
Je hebt gelijk, wij zijn de zon
Ik voel je intenties en zie je gebaar
Ik weet dat je van mij houdt
Ik kan het bijna niet geloven, toch is het echt waar
Niet alles dat is moet worden uitgesproken
Soms doen woorden meer afbreuk dan goed
Omdat ze niet precies goed met het gevoel stroken
Soms is het beter te zwijgen en het lichaam te laten spreken
Elkaar te omhelzen en te kussen
De liefde te voelen als een warme deken