door vuile waterlopen
drijft plastiek met hopen
alles komt terecht in zee
blikken, bussen, flessen thee
olie, smetten, allerhande vetten
spannen synthetische netten
vissen sterven onnatuurlijk
zeeën voelen onaanvaardbaarheid
maar mensen blijven instinctief
herhalen dingen positief
ik blijf hopen en ga opzij
de verloedering... is nabij