Er was eens een verlegen scheetje
Die van een ander scheetje hield, oprecht
Maar omdat hij zo timide was
Kreeg hij het nooit goed uitgelegd
Ook zij was heel verlegen
En kreeg haar gevoelens niet omgezet in taal
Ze raakten elkaar dus enkel stiekem aan
Of een afscheidskus duurde net wat langer dan normaal
Droevig, denk je, maar dat is het niet
want zoals dat gaat bij van die scheetjes,
Was hun liefde geen oneindig groot geheel,
Maar bestond ze uit ontelbaar kleine beetjes