met open ogen
zodra ogen eindelijk open gaan
de harde waarheid toe zal slaan
wat als een spookbeeld verschijnt
achter blijven met de desillusies
twee handen die nu doelloos zijn
bezorg je anderen altijd pijn
zo schellen van de ogen vallen
de andere kant van het leven zien
die in een fata morgana over gaan
weet je hoop doet niet altijd leven
zodra je niet meer nodig bent
kom je met lege handen te staan
open ogen die nu alsmaar huilen
is geen plaats om te schuilen
waar warmte woonde is verdriet
zullen gedachten blijven hangen
misschien ook terug verlangen
niemand die jouw tranen ziet
geschreven voor een vriendin