de avond viel als een sprookje in een wereld in de ban van een vreselijk virus even weg uit de realiteit wandelen op het witte pad waar het fluitenkruit als zijden kant het groen omzoomd boven het sterk geurende daslook meidoorns het groen verstoppen met prachtige bloesems luisteren naar een koekoek die zich uit de verte laat horen dichterbij roept een fazant en merels die de stilte vol zingen het was maar even maar toch het was weer genoeg
christa