De dood was nog zo erg niet…
Naar huis naar huis, opgeven mijn zwerversbestaan.
Binnentreden door een open deur stap ik verder,
nooit meer langs de kant van het leven stilstaan.
Welkom moeder, welkom vader vergeet mijn laatste brief.
Ik kom terug, de nieuwe dag verlicht mijn pad,
nooit meer struikelen over schaduwen zusterlief.
Alles wat ik verloor heb ik gisteren verlaten,
mijn eeuwige liefde, ontheemd en gebroken hart.
De jaren zijn voorbijgegaan in angst achtergelaten.
Nu ga ik hoopvol richting herinneringen van weleer,
mijn vrienden die mij nooit hebben vergeten.
Ik ga voorgoed naar huis om daar te blijven deze keer…
esteban 5 oktober 2021