volks en licht vulgair ik wil mijn dromen slijten zij zijn voor mij steeds meer een last met iedere keer een andere cast in de meest bizarre decors worden afschuwelijke scenes uitgelicht die ik in vergeten niet meer wist het taalgebruik is volks en licht vulgair er is geen enkele zelfreflectie in hun irritante beter weten air godzijdank is er gelukkig nooit publiek want de muziek zweept op tot buitenzinnige razernij toch speelt niemand mij pas als ik wakker word mis ik de hoofdrolspeler die hoort in het midden van de rij wil melker 25/07/2016