Langzaam ontsluit zich het sluimerend bewustzijn,
gevoelig, onwennig, zo vragend en verwonderd.
Wat komt, wat gaat, wat blijft, wat leeft, wat is,
een tombola, spinnend zo de tijd vluchtig passeert.
Zekerheden ontstaan, zichtbaar aanwezig,
vragen vervliegen, voelbaar, innerlijke rust.
Merkbaar, leefbaar groeit het werkelijke Zijn,
onvoorwaardelijk badend in liefdevolle zielsrust.
Hereniging van de verbonden drie-eenheid,
voorbij het vluchtige ego dat in het aardse leeft.
Aangekomen, de eigen waarheid, daar waar het mag Zijn
waar de ziel, de rede en lijf het leven werkelijk zin geeft.