In dialoog met de fles
Wat is liefde meer dan een zwakke plek in verwording van een slecht helend wond. Wat heeft liefde mij voortgebracht dan teleurstelling en slapeloze nachten luisterend naar de eeuwig jankende stem van een of ander blueszanger. Liever leef ik zonder levenspartner als niemands vrouw om Anouk nog maar eens aan te halen. Ik ben blij en kwaad tegelijkertijd. Wellicht word ik zo’n verbittert oude vrijster. Het huwelijksbootje heb ik bevaart doch tot conclusie gekomen zeeziek te zijn. Immers staan de beste stuurlui aan wal.
Och kind, amper begonnen geef jij je al gewonnen. Waar is je wil toch? Mocht je het zoeken in mijn vloeibaar goed vraag ik jou je nogmaals te bedenken wat je doet. Ik zal je gevoel vertroebelen en op den duur jou de rekening koud serveren. Zelfs in mijn droesem zal je geen soelaas vinden. Ik vorm je slechtste vriend. Mijn troost is vergif, geloof me of niet. De prijs op het verschiet is alles behalve om over naar huis te schrijven.
Doet het er nog toe, hoe mijn levensloop tot zijn einde komt. Grotendeels is al krom de rest vormt een schraal minderheid en om binnen de kaders van de democratie te blijven zijn het de meeste stemmen die gelden. Liefde, liefde, liefde is een veredelde leugen! Evenmin is de hedendaagse mens in staat tot monogamie. Niet dat het een de ander sluit, toch is het iets dat tegen mijn borst stuit. Laat mij maar de pijn stillen met jouw zoete venijn. Dus vraag ik je dierbare fles, zwijg, zwijg!
Ik van glas, jij van vlees en bloed, voorzien van een ziel. Wie houdt jij hier voor de gek?! Ben ik in staat om te kunnen praten, zeg eens zelf? Ben Ik niet louter die andere jij uit een nuchter tijdsbestek? Al zal ik je niet meteen tot halt kunnen roepen, plant ik een zaadje in je verstand. Ik ben de partypooper in je zwelgtoestand. Ontwaak en kom tot het besef dat liefde geen privilege is maar het erfgoed van elk begane daad. Liefde is allesomvattend, dus behelst ook het kwaad. Leven is aanpassen en ondergaan.