Gisteren weer aanval gekregen de zoveelste op rij, maar die was in bijzijn van mijn vrienden van de schilder groep en daar schaam ik me voor!
Epilepsie
Het was weer van dat!
Gisteren had de grond me weer nodig.
Zonder stroom gevallen.
Batterij leeggezogen.
Wat er gebeurde wist ik achteraf,
mijn handen had ik stuk geslagen.
De elektriciteit die mijn grijze massa nodig had
was in kortsluiting.
Overbelast en zekering uitgesprongen.
Bedwelmt door het epilepsiegas
besefte ik niet waar ik was.
Ik hoorde mijn naam in de verte
bij het ontwaken uit mijn roes.
Handen overal, maar ik wilde rust.
Stoel gegeven, maar ik had dat niet nodig,
ik kreeg water, maar ik was geen vis.
De ijlheid in mijn hoofd hield aan.
Mijn handen bloedden en zwollen op
zodat ik deze nacht van de pijn in mijn
zetel het slapen zal trachten te hervatten.
Claire Vanfleteren ©