er vallen gaten in wat ik dacht
van mij was en met jou deelde
het luisteren naar een nachtegaal
wij kwamen te dicht bij de goden
jaloers op menselijk geluk en zij
sloegen ons en wij raakten stuk
het kan de besten overkomen
een sluier weg te nemen, die ligt
als stof van een verre vulkaan