de lucht werd ouder ben de trap opgegaan heb de veilige koepel van licht verlaten tastte langs wanden hoorde treden kraken wist zo waar ik was maar het benauwde de lucht werd ouder dikker en kouder zweemde naar geuren die raakten aan een onherstelbaar gebeuren nog had ik ruimte moest wentelen in steeds krappere draaien op dat moment scheurden de muren stortten hun stenen op mij ik struikelde viel tegelijk hoorde mijn wekker onwaarschijnlijk dichtbij wil melker 10/07/2015