Mijn huid trekt zich samen, dichtgeklemde poriƫn weigeren te ademen.
Een koele luchtweg, gitst langs m'n gelaat.
Het puntje van m'n neus wordt langzaam, onvoelbaar.
M'n wimpers voelen bevroren aan bij iedere keer dat ze zich klemmen uit vermoeidheid.
Een kille pijn voelend in de vingers zonder ze zelfs maar te bewegen, ik ben m'n handschoenen vergeten.
Ja mensen,
het was vries aan de vis in de loopgraven van niemandsland!
Anthony Willems