voor me op tafel
ligt en stapeltje kerstkaarten
onbeschreven
mijn blauwe adresboekje ernaast
er staan tranen in mijn ogen
omdat het me niet lukt
om goede wensen
voor kerst en komend jaar
neer te schrijven
Het is niet dat ik niet een ieder
alles wat wenselijk is
toe wil dichten
maar het lukt me gewoon weg even niet
sorry
allemaal en iedereen
een vredige kerst
een goede gezondheid
plus een goed jaar
zonder oorlog
maar wel met een
redelijk belegde boterham
op de broodplank