Gevallen engel…
Mijn vleugels werden kortgeknipt,
de dood stond vlakbij.
Grijze gedachten vraten gaten in mijn geloof
en ik spuugde vol ongeloof mijn hart en ziel uit.
Mijn aanwezigheid hier werd niet langer geduld,
ik dacht dat ik een stem hoorde, boos en verward.
Ze beval me neer te storten en in de aarde te wroeten.
Nooit, nee nooit was het bovenaardse zo afwezig.
Mijn verblijf reet oude wonden open,
en men verweet mij boodschapper te zijn van de duivel.
Maar hoe kon ik,
god was al jaren dood en de hemel kleurde rood tot ver daarbuiten.
Ik kon nooit meer terugkeren, nee, ik was vleugellam geslagen…
esteban 3 Mei 2012