in leven en herinnering blijft onvergeetbaar diep en rakend het hart waardoor ontelbare emoties ontstaan in eenvoud en hoop beweegt oplichtend zwevend als een pluim waar samen zijn door tedere woorden is verweven en stilte vervaagt telkens opnieuw de tranenstroom en tekent behoedzaam uit het verleden de pas gekozen nieuwe wegen waar liefde in elk mensenhart langzaam terug mag thuiskomen en bloeien voor het nog prille ontstaan om lief te hebben waar ruimte is voor iedereen