Grijs rust het wolkendek op de eerste dagen van dit nieuwe jaar ik kijk staar laat mijn blikken gaan door het raamwerk van mijn gedachten langs de spiegelende wateren van alles wat was en is en voel gemis - die ene hand de diepte van begrip en liefde het draagt vraagt zoveel in mij - ik zet mijn voeten in het zand het korrelt knispert kent nog vaag die vormen van structuur langzaam sluit ik mijn venster vang het laatste restje licht op het stucwerk van mijn muur ik ben geborgen maar niet echt vrij..