Tranen.
Glas gestold staan
daar twee tranen
in Westerbork, vol zeggenkracht
ter ere van
zovele mensen
in oorlogstijd ter dood gebracht.
Tranen die vloeien
in de dagen
de eeuwen door op deze aard
hevig bewogen
in ontzetting
soms dierbaar in een buisje bewaard.
Ook tranen van geluk
die vallen
als ontsluiting van pijn en verdriet
waar het geluk
is her gevonden
onkruid uit levens is gewied.
Want ieder mens
heeft weet van tranen
rond afscheid , bij verslagenheid.
Tranen die vloeien
hebben waarde
zo menigeen van druk bevrijdt.
th