0909090
niet, nergens, nooit
hoe vaak zou ik gebak laten staan
proosten met de ramen van het cafe
het toneel leeg vinden als ik het al
mensen, mensen, wat een drama
lieve hemel, ik woon de slagroomdroom
klap maar in me handen, blij blij blij
lach de wereld op ze kant, ja ga maar
zal ik jouw woorden ooit iets
niet dat ik wacht omdat jij dacht
hoe vaak barst mijn hart glansrijk
danst het hakjes op de takkentoon
het spel met al de winnaars ervandoor
zwervers, kluchters zonder vlam
blaas me verder weg dan nooit
want niet ik maar nergens zal
blij blij blij, lacht de wereld mee
0909090