Als woorden koud worden de koude die waart uit het ventiel van haat kleurt rood als aderbloed spreid zich in golvende lagen tot geen wit nog dromen kan het kwade oog blijft zoeken de randen opgelicht tot de navel van de duivel likkend met gespleten tong liefde hard bevroren tot spijkers voor het hart broeders die elkaar bevechten wie sluit het ventiel wie heeft de juiste sleutel ela