triomferend in je
lach
je ademt bloemen
terwijl het groent en
plotseling hoog
grast
het heeft
mijn schuchterheid
en jou compleet
verrast
zo uit het
paradijs
van
onvoorspelbaarheid
nemen wij nu alle
tijd
ik zie het
in je ogen
triomferend in je lach
jij weet mij
weer onverwacht
heel zacht te
raken
het is magie
die langs de
vingers speelt
verleidelijk maar
oh zo heet
nog boven het
geluid
van wind en bijen
uit
hoor ik jouw stille
kreet
vlinders dwarrelen op
als wij verwonderd
stil en
ingetogen huiswaarts
keren
het is nog niet voorbij
iedere blik vraagt
fluisterend
het thuis opnieuw
te gaan proberen
wil melker
13/03/2014