zilveren schimmen beschaduwen de stenen straten een lantaarn schijnt zijn vage licht ik ruik de schimmels van vochtige aarde zie wolken verzamelen de lucht trekt dicht als een troep zichtbenemende woeste gedaantes staan ze voor de maan het zicht wordt adembenemend angstaanjagend en de nacht word blind als ik besluit de gordijnen te sluiten want binnen is het behaaglijk zwak licht verlicht de kamer samen met een kaarsje zo maak ik in nachten zonder sterren en maan mijn eigen licht christa slaap lekker freaks morgen een fijne dag