jouw beeld, stil en vrij
ze zullen ons vinden, vroeg
of later als we ons verliezen
aan het water, dat kruipt
en druipt, verrimpelt
verruilt jouw helder beeld voor
kringen onder je ogen, nog steeds
onbewogen, je haar dat nat
gedrapeerd langs rietstengels
je eigenheid omkadert
mijn ogen kunnen je niet meer
bevatten, hoe het licht nu
met je schaduw speelt en
neerlegt in je gezicht en ik
in je armen
verlicht