ik hoef niet te graven naar wortels want zelfs als de bomen slapen en bloemen onzichtbaar zijn laten de zaden gezaaid door dierbaren die het aardse ruilden met eeuwigheid weten dat ze in mijn hart altijd aanwezig zijn tastbaar afwezig ja… ontastbaar aanwezig onvoorwaardelijk ja… en ondanks het gemis zoek ik rust in hun vrede christa