Zeg me..
Als ik even,
in de schaduw,
van het leven,
ben geland..
Voel ik dan,
de warmte van jouw hand?
Als ik,
niet op eigen benen,
meer kan staan,
en er is,
de zwaarte,
van een lange,
harde weg te gaan..
Ben ik dan alleen?
Of voel ik steeds jouw schouder,
als een deken,
om mij heen..
Zeg me,
voel me,
laat me weten,
waar, of wie,
je bent.
Of je ook,
in al het duister,
nog de streken,
van mijn aangezicht herkent..
-
Zeg me,
dan maar niets.
Het zegt zoveel,
in alles meer,
dan wat ik ooit,
door toedoen,
heb verdiend,
ben jij de rijkdom,
van een echte, eerlijk,
trouw gevonden,
vriend..
-