toch zijn er rafels ik streepte zwevend weg in straffend raken wist van mythische figuren bouwstenen te maken voor mijn komend rijk gegrondvest op de rede geen dwaze luchtkastelen versierselen en ornamenten maar transparante treden op de ladder naar omhoog zonder losbandigheden aan het einde van de regenboog toch zijn er rafels in de krochten beneden diep in verborgen stegen krioelt het passionele leven door veel roze en fel rood sterielheid is al levend dood wil melker 13/01/2016