Sinds dat mijn moeder ziek werd, ben ik altijd de sterke
stoere dochter/die lieve friend die voor alles zorgt en
zorgt dat ze alles regelt voor haarzelf en anderen.
Mensen om me heen denken vaak dat ik geen schouderklopje,
lieve woorden of lieve hug nodig heb omdat ik altijd zo
stoer en als doorzetter wordt gezien die het allemaal
zelf kan. Maar dat is niet waar:
Die lieve hug is wat ik het meeste mis