koude rilling
ik voel een bries, een zucht
onderkoeld en comateus
laveert een dronken man
met een waggel over straat
ik probeer mijn gedachten
te vermengen met wat ik
vandaag gelezen heb
hoor de verwrongen lach
van een verzadigde kwelgeest
de vlekken op het blad
vloeien uit tot woorden
alsof het klad niet heeft bestaan
kan ik even schreeuwen in
een eindeloos echoënde ruimte
de geladenheid van onoverwonnen pijn-
20141121