Nostalgia.
Platen van Pieck.
Vol interesse
volgden wij plaat na plaat
Het oude, nu haast
onherkenbaar
Doch afgesneden op die maat.
Een orgelfront.
Dansende kind’ren
de postkoets hotsend op de weg
vol mensen
elk in hoed gestoken
op weg naar heg en steg.
Pianoles ’t hoorde
bij rijkdom
opvoeding, al dan niet muzikaal
want rijk en arm
in vroeg’re jaren
spraken hun eigen levenstaal.
Het straatvermaak
met muzikanten
de aapjes zorgden voor de poen
De paardentram
op rail getrokken
vooruitgang die het al moest doen.
’t Al in détail
warm weer gegeven
de winkelpanden met hun waar
een feest om
alles te bekijken
’t is nostalgie waar ik naar staar.
th