toen ik keek naar een grijs regengordijn sloot ik de ogen scheurde het grijze beeld in gedachten door midden ik keek door het sleutelgat naar de wereld achter het gordijn de herinnering van eerder en zag weer de kleuren twee gezichten van de herfst nu grijs en kil maar eerder kleurrijk en zacht precies zoals het leven is
christa