Overdag lijk ik vrolijk,
Savonds voel ik alle pijn.
Verscholen met een masker,
Kan ik nooit 100% mezelf zijn.
Savonds ben ik dat meisje,
Met de pijn en de verdriet.
Dan kan ik de tranen laten,
Die niemand overdag ziet.
Maar kijk eens echt in mijn ogen,
Dan zie je een meisje vol met pijn.
Die overdag een masker draagt,
En maar niet gelukkig kan zijn.
Ptss is de ziekte,
En waar is dat medicijn?
Laat me gewoon voor even..
Heel even.. gelukkig zijn.