de natuur is mij basiliek
en ik slaap onder dennen
bid tot bloemen
en verstop me
verstop me veel te goed
heel diep in mezelf
ik ben de tweeënzeventig voorbij
sta onder een waterval
die alles wegwast wat is:
het willen, het geloven
en ook dit omhulsel
van mijn sterfelijk lijf
wat er dan blijft?
God, die onder korsten vuil
simpelweg bestaat in mijn ziel
zoals een paarlemoeren
bewoonde oester
op de bodem
van een spiegelgladde zee
sunset 06-04-2019