de lente vlecht zich rond mijn vinger
als is 't een wervelende slang van lucht
in 't grijze dat geen lente is
schamen bloemen zich omhoog
en hoor je nergens bijen zoemen
ook vlinders schuilen nog
en wolken, zwaar en grijs
kruipen droevig onder zoden
vanaf de eerste uren van de dag
zwelt enkel ‘t water in de beken
al leert het groen wel heel snel taal
is zelfs de aarde al bereid te bloeien
toch is er nooit een lente zonder jou
sunset 17-04-2017