ik weet dat ik niet leef wel adem maar niets voel dat ik nergens nog om geef geen gedachten of een doel
ik zoek maar vind geen reden mijn hart voelt koud en fris ik kijk omhoog en naar beneden een teken dat ik je zo… mis
het is nu al zo lang dat alleen zijn in het leven maar iets is wel van groot belang en dat is hopen en nooit opgeven
ze zal mij nooit ontglippen die vraag van toen, en toch brandt ze zo hevig op mijn lippen wel schat… weet je het nog?