lichtjes van mijn stad
Afwegend , zoekend naar een voordeel
gekluisterd te zijn aan een ziekenhuisbed
Anders dan nabijheid van medisch reageren
en verplichte rust die misschien het leven redt
Mis ik jouw warmte in vaak korte nachten
op een hoogte die jouw voorkeur niet zou zijn
Uitkijkend over de lichtjes van mijn stad
verjaagt een geluksgevoel een verwarrende pijn
In de bijna vijftig jaar dat ik hier woon
groeidde deze stad tot omgeving van mijn leven
Nu ik op een steenworp van ons eerste adres ben
vraag ik mij af waar is de tijd gebleven
De flat staat nog ,alles wat ik zie kwam er later bij
een wijk in wording zit nu in zijn grootste jas
Er komt niks bij er wordt nog slechts vervangen
duizenden gebouwen op wat vroeger weiland was
Zo op een heldere zondagochtend is het raam
een licht bewegende poster van mijn jaren
Kijk ik terug over de stappen en de klappen
die ik zelf zette en ik kennelijk moest ervaren
Gesmolten sneeuw heeft plaats gemaakt
voor een glanzend dek waarin lichten reflecteren
Langzaam ontwaakt besef in mijn bestaan
ik weet wat mij restte steeds meer te waarderen