je ogen kijken mij aan
en zenden mij een boodschap
maar ik kijk er langsheen
je handen grijpen in je haren
om mij om hulp te vragen
maar ik probeer je tegen te houden
de tranen lopen over je wangen
vanwege jouw wanhoop
maar ik droog ze alleen maar
jouw mond slaakt onverstaanbare kreten
om je onmacht te verklaren
maar ik maan je tot stilte
jouw handen slaan jezelf
in een wanhoopspoging mij te bereiken
maar ik probeer je alleen te stoppen...
en dan zeggen ze dat jij gehandicapt bent?
terwijl ik degene ben
die de steken laat vallen
en jou niet begrijpt?