Omver gereden daar lag hij een been onder het andere in een onnatuurlijke houding hij bibberde, al was het niet koud tranen liepen uit zijn ogen een drietal mensen stonden te kijken ze zagen de pijn in zijn ogen uit zijn keel leek muziek te komen een auto trapte zwaar op de rem hij rilde, zijn ogen draaiden vrees een zuurstofmasker eerst dan een spuitje voor de pijn hij werd rustig, nog enkel trillend vlees bij het rechten van zijn been brulde hij als een boeren tractor een steunverband en op de draagbaar het werd stil alsof er niets gebeurd was in de plaats werd hij verzorgd hij sliep nu, rustig en voldaan dat men hem met schroeven in elkaar stak was stukwerk voor zes maanden ela