Uit de manke jager31
De schoonheid
Zijn ander deel, was
dat niet te vinden in hem, in
de geest? Ja toch? Maar het
moest werkelijkheid vinden.
Het moest in het vlees
werkelijk worden, tastbaar
voor onze ogen. Om strelend
gewaar te worden.
De geest voor het eerst
vlees aangedaan, keek voor het
eerst naar het innerlijk beeld
dat nu buiten hem...
... bezig was te worden.
De schoonheid. Hij kreeg
de tranen in zijn ogen, hij tikte
zijn hoofd tegen de bomen.
En knielde neer, hij
kon het niet geloven. Dat zag
hij gebeuren voor z'n ogen.
Helemaal van streek.
Hij zag het als zijn dro-
men. Maar, hij mocht kijken
zonder fantomen, het was
geen koortsigheid.
Was het al gebeurd
of moest het nog komen?
Hij had het beeld gezien van
binnen. Buiten hem.
Buiten hem zou hij
het zien met andere ogen.
De schoonheid, de schoonheid
was in hem geboren.
Voor het eerst voelde
hij tederheid in zich opkomen,
hij tekende het beeld in 't zand
en tuitte zijn lippen.
Voor het eerst tuitte hij zijn lippen, de kus
zou een teken zijn.