Eenvoud
klein haar gestalte groot de liefde
die zij
uitdraagt nu al jaren lang
onvermoeibaar de zorg voor armen
door
regen en wind nimmer bang
verzamelt zij kleding en wat meer zij
Roemeniè
ligt haar aan het hart
de
eenvoud zelf klein maar dapper
bewondering die onbekende jij
de kracht
die ze krijgt van Boven
draagt
zij haar geloof oprecht uit
met haar inzet en grote wilskracht
liefde
voor de medemens geloven
haar
eenvoud ontroerd nog steeds
zo
klein en fragiel een engel gelijk
nooit
vragend doch erg dankbaar
zie ik
liefde zo ik in haar ogen kijk
ware de wereld zo deze eenvoud
besef
je hoe belangrijk ‘t kan zijn
geven
zonder iets te ontvangen
zo’n
liefde geeft veel zonneschijn
Karin
naar
waarheid geschreven na het lezen van het gedicht over ‘rioolkinderen ‘ geplaatst door
Fairouz.