ergens ontvlucht schaduw de boom
- neem me mee, in mij klinkt poëzie -
elders knarsen piepend tuinpoortje
en zelfs de zonne-uur die anders
onder het grijze wolkendek verstomt
de bontgekleurde ramen van kerken
in hun afstandelijk tot 't aardse
dat nooit gelezen boek
en zelfs de laatste reiziger op 't perron
de marktvrouw roepend in haar kraam
hen neem ik allen mee en ‘k zet me stil
neer bij een venster; voor mij een vel papier
nog maagdelijk in 't verwachten
wordt uit de rijkdom aam het dagelijkse
het rijke van een alledag
sunset 20-06-2015