Parels van troost In de late schemeruren trek ik wandelend in gedachten mijn plan als strakke lijnen op de landkaart van hier naar daar en weer terug zoveel emoties gaan ermee gepaard duizend gebroken woorden maandenlang opgespaard om troost vorm te kunnen geven aan een gebroken leven zou ze willen schreeuwen zij het woordeloos van de daken dan als parels in open handen leggen in plaats van woorden zeggen het laten voelen, zo diep gemeend dat ze de nerven van de ziel kunnen raken aan de bodem van het hart ontleend * Anneke