zo eventjes zitten ben hondsmoe blinde paniek sloeg bij mij toe de sleutel van de tuinkast was nergens te bekennen wist niet dat zo'n ding je zo kon jennen in die kast liggen namelijk mijn parasols opgeslagen voor oververhitte zonnedagen Heilige Antonius gesmeekt mij onmiddellijk te helpen om mijn nood aan dat ding te stelpen maar hij liet me een tijdje verwensingen uiten met verhit hoofd en slappe kuiten het hele huis onder handen gehad de enige die rustig bleef was die eigenwijze kat de hond bleef op gepaste afstand het tafereel bekijken zodat hij als ik briesend naderde bijtijds kon wijken Antonius was me gode zij dank goedgezind dacht het is tijd dat ze het dingetje eens vindt en ja hoor hij lag tussen een stapeltje boeken daar ga je als 'verstandig' mens natuurlijk niet zoeken dus voortaan geen ondoordachte handelingen meer koppie erbij... tot de volgende keer (dacht Antonius) 11 juni 2016 wr