Opeens….
Opeens is alle
vorst verdwenen
zijn alle straten vrij van sneeuw
praat men niet
meer over elf steden
verdwijnt de spanning in een geeuw.
Komen de oudjes
weer naar buiten
zoals vroeger ’t weerhuisje aangaf
de temperatuur
heerlijk ontspannend
haalt men ’t verloor’ne in met draf.
Hoe kan met
winter dan benoemen
zo ijzig , zo weer warm en mild
bomen vol rijp
dan weer de regen
soms hevig striemend, zo verstild.
Je tuurt door de
beslagen ruiten
kristal omlijst , bevroren vocht
en dan opeens
groent alle gras weer
herstelt de knop die ’t leven zocht.
Vertoont het wegdek
nog de sporen
van vorst en zout dat was gestrooid
helaas verdwenen
ook de narcissen
die veel te vroeg waren ontplooid.
Zo heeft de winter
veel gezichten
heftige storm, sneeuw en soms vorst
boeiend gebeuren
in veel fasen
wat boom en struik en landschap torst.
th.