er is iets gaande tussen ons
en als ik daar een benaming
aan moest geven,
dan zei ik geheid : energie
het voelt als de adem
van paarse rozen op een
zwoele zomermiddag,
het gebruis van water
uit de bron van Sidi Slimaan
doch kan de gang niet
geheel omschreven worden
door mooie metaforen en
zoet geglaceerde dagdromen
hier en daar een paar doornen,
leeggelopen luchtballonnen
als misplaatste trofeeën
uit een vers verleden,
die het heden herinneren
aan wat mis kan gaan
gealarmeerd strijk ik het haar
tegen de wind in, neem zijn
vingers naar mijn lippen en
kus ze één voor één