niet voortborduren hij telt met al zijn vingers lacht vriendelijk als ik iets vraag beantwoordt mijn groet als ik weer ga maar samen praten doen we niet meer hij kan geen richting houden in het sturen niet voortborduren in dezelfde kleur toch hebben wij een lijvig testament de fotodoos ons eigen monument in kijken lachen wij samen maakt ons blij hij luistert ademloos als ik vertel over het spelen toen en hoe wij ons nooit verveelden dat plezier kan niet meer stuk in weer herkennen van geluk wil melker 24/01/2017