ik wandel op een dunne lijn tussen leven en dood ik weet nog niet welke kans kiezen en of ik wankelen zal en vallen misschien aan "de goeie" kant ik wandel op een dood spoor met geen begin maar een droevig uitzichtloos einde ik wankel want het lukt me niet meer, ik wandel steeds maar verder van bij jou mijn gedachten en gedragen doen me denken aan vroeger jammer genoeg aan jou ik wandel op een dunne lijn tussen leven en dood want jij hebt me vermoord voor altijd lijkt wel gedood omdat jij niet van me hield . mijn lichaam was goed mijn ziel had je niet nodig ik wandel op een dunne lijn tussen het goede en het kwade tussen mijn leven en mijn leven vroeger met jou als je dat een leven noemen kan ik wandel op een dunne lijn tussen wie ik vroeger was en wie ik hoor te zijn