(fictie)
Middernacht
't was middernacht op 't kerkhof waar mijn graf al jaren lag
de wezens kwamen naderbij, een kerkuil die het zag
het rinkelde , verstoorde er de rust van elke nacht
en fluisterend werd ik gewekt , men heeft op mij gewacht
mijn oude knoken roerden zich in d'uitgediende kist
al luisterend met twijfel en doorzag het kwaad en list
hoe somber en ongunstig mijn vooruitzicht er ook was
gelukkig nog met kleren aan en ook een wollen jas
het winterde en later zijn de wezens zo verstijfd
omdat ik een sermoen verkocht wat elke ziel beklijft
ze lieten me alleen en slechts de kerkuil kwam voorbij
de meesteres van 't kerkhof slaapt dus kom niet naderbij