Ik droeg brieven rond
die ik meestal zelf had geschreven
op een in drieën gevouwen
verzegeld vel
zonder envelop
alleen het adres van de afzender
niemand verwachtte meer
ze nemen ze aan en schreeuwen het onmiddellijk uit
ik liep stilletjes weg door de deur
meestal had ik het raak
de ene zijn zoon aan het front ingegraven
de andere zijn dochter op het slechte pad
een derde zijn kat spoorloos verdwenen
een vierde zo eenzaam
Dat hij maar blijft hopen op iets al was het maar
een ramp een aardbeving
een ongeluk op de snelweg blijft hopen
dat daarbij ook zijn verwanten...
Ik leerde beknopt te zijn
helaas moet ik u melden dat innige deelneming
hoogachtend de rest onleesbaar
een inktvlek of ezelsoor
Ik werd een boezemvriend
op thee uitgenodigd
bracht een kleinigheidje mee
voelde me eindelijk een mens
aan wie het leed van een ander niet vreemd is.
(Fictief geschreven...)