Waarom zou ik iets doen wat me niet interesseert? Waarom zou ik een boek lezen? Een film kijken? Een wandeling maken? Naar de sportschool?
Waarom zou ik iets doen waar ik geen energie voor heb? Sociale contacten? Wandelen?
Waarom, als ik er geen plezier in heb? Waarom zou ik me afvragen waarom ik geen plezier meer heb? Waarom een dagboek? Een gesprek? Een gedicht? Een blog?
Waarom zou ik schrijven als er geen oplossing komt voor mijn pijn? Waarom praten als niemand van mij wil horen? Waarom de deur uit als mensen onvriendelijk zijn? Waarom de deur uit als ik er toch niet bijhoor?
Waarom proberen als alles op een teleurstelling is uitgelopen? Waarom hopen als hoop de grond in is geboord? Waarom leven als dit alles het geval is?
Waarom zelfmoord als je in de hel komt? Waarom zelfmoord als je er mensen veel verdriet mee doet? Waarom zelfmoord als je niet wilt dat anderen dat doen? Waarom zelfmoord als je wilt leven?
Waarom voel ik me zo? En wat kan ik eraan veranderen?
Als je wilt kun je veranderen. Maar waarom zou ik veranderen? Waarom, als er geen God is? Waarom, als er geen doel is? Waarom, als er geen rechtvaardigheid is?
Vragen zonder antwoord. Waarom ze stellen? Omdat het vuur brandt in mijn ledematen. Omdat de pijn woont in mijn hoofd. Omdat ik, ondanks alles, geloof.
In mezelf. In God. In liefde. In jou.