soms roept de tijd me voor even terug naar die plaatsen war zon schijnt en het voelt alsof dromen en herinnering als stille wensen in deze stilte tot vervulling bloeien alsof alles voor even zichtbaar onveranderd is gebleven bij het beluisteren van de zachtheid in heel vertrouwde woorden waarin het geheim schuit bij het zoeken naar de werkelijke zin van het leven dit blijft een wonder en de rijkdom van alles op aarde dat de natuur schenkt tot in deze wereld de openheid te ervaren die liefde waarmaakt in elk moment van samen beleven te vinden door de melodie van ieder ontstaan als een fluisterende stem te herkennen en meer hieruit te leren diep in het hart van allen die met mij onderweg zijn een gevoel van thuis en geborgenhed te laten voelen omdat geluk leeft in heel eenvoudige dingen die ons dagelijk omringen om steeds opnieuw voelbaar te maken leef intens want dat blijf altijd bijzonder